Άντριτς, Ίβο

(Ivo Andri, Τράβνικ, Βοσνία 1892 – 1975). Βόσνιος συγγραφέας. Διπλωμάτης καριέρας, ο Ά. θεωρείται o επιφανέστερος εκπρόσωπος της σύγχρονης σερβοκροατικής λογοτεχνίας. Τα έργα του, ποιήματα και πεζά, έχουν πράγματι τις ρίζες τους στη ζωή της γενέτειράς του Βοσνίας. Ο Ά. πρωτοπαρουσιάστηκε με δύο έργα λυρικής πρόζας, το Ex Ponto (1918), είδος ημερολογίου της φυλακής, όπου τον είχαν κλείσει οι Αυστριακοί, και την Ανησυχία (1920), που και τα δύο χαρακτηρίζονται από πνεύμα εκστατικό το οποίο δεν απέχει πολύ από τη φαντασίωση. Τα αφηγηματικά του έργα –μέσα στα οποία, εκτός από διάφορους τόμους Διηγημάτων που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1924 και 1936, ξεχωρίζουν τα μυθιστορήματα Το γεφύρι του Ντρίνα (1945) και Το χρονικό του Τράβνικ (1945)– διακρίνει ένας χυμώδης ρεαλισμός, που γίνεται ουσιαστικότερος με την ψυχολογική και κοινωνική αναζήτηση. Το 1961 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.